زیتون سیاه ترکیه یک نوع زیتون با طعمی بی نظیر است.
ریزه کوچک به دلیل اندازه کوچک خود طعم بزرگی دارد. آنها در لیگوریا، در شمال غربی ترین منطقه ایتالیا، چند مایلی دورتر از منطقه زیتون Niçoise فرانسه رشد می کنند، و زیتون ها در واقع مشابه هستند. آنها معمولاً با مخلوط معطری از برگ بو، رزماری و آویشن درمان می شوند.
این زیتون های کوچک، قهوه ای مایل به ارغوانی و چروکیده از Puglia دارای گوشتی نرم و لطیف و طعم ترش و مرکباتی هستند. گاتاها می توانند خشک شوند (چرخ دار، جویدنی) یا با آب نمک (چاق، آبدار). من دوست دارم آنها را روی اسپاگتی با کیپر و آجیل کاج سرو کنند، یا به صورت ساده در کاسه برای میان وعده سرو شوند.
این زیتون‌های سبز فرانسوی به شکل اژدر، به طرز شگفت‌انگیزی ترد و ترد هستند، با طعمی ترش، آجیلی و بادیان‌انگیز. آنها به اندازه کافی زیبا و شیک هستند که می توانند به عنوان غذای خوشمزه سرو شوند و به ریزوتو یا یک خورش دلچسب خوشامد بیاورند.
گوردال در زبان اسپانیایی به معنای “چاق” است. نام موجه است؛ اینها چند زیتون بزرگ و با غرور چاق هستند، با مقدار زیادی سفت و غنای گوشتی که با اندازه چشمگیرشان مطابقت دارد.
این درختان در اندلس، اسپانیا، جایی که درختان گوردال در آب و هوای خشک رشد می کنند، زیتون های تاپاس محبوب هستند. آنها را در کنار مقداری جامون و یک لیوان شری سرو کنید.
در حالی که زیتون آلفونسو به طور سنتی شیلیایی در نظر گرفته می‌شود، استان تاکنا در دامنه‌های کوه‌های لا یارادا که از آنجا منشأ گرفته‌اند، از سال 1929 تحت فرمانروایی پرو بوده است.
بچه زیتونی خود ایالات متحده است. اگرچه اعتقاد بر این بود که منشا آن اسپانیایی است، اما دانشمندان دانشگاه اسپانیا در کوردوبا نتوانستند آن را به 700 گونه زیتون اسپانیا مرتبط کنند.
درختان زیتون ماموریت از سال 1700 در کالیفرنیا شکوفا شدند. بیشتر محصول به تولید روغن زیتون اختصاص می‌یابد، اما زیتون‌های رومیزی پخته شده با روغن سیاه و زیتون‌های پخته شده با آب نمک سبز، هر دو طعم ملایم، علف‌دار و روشن دارند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.