ماده معدنی فلورین درسال 1970 در ایالات متحده از معادن استخراج می شد

ترکیبات فلوئور در بسیاری از فرآیندهای شیمیایی و تولید ضروری هستند.

فلورسپار نام تجاری فلوریت (ایزومتریک CaF 2 ) است که تنها کانی فلوئور است که در مقیاس بزرگ استخراج می شود.

فلورسپار به طور مستقیم به عنوان یک ماده روان کننده و به عنوان یک افزودنی در فرآیندهای مختلف تولید استفاده می شود.

این منبع فلوئور در تولید هیدروژن فلوراید یا اسید هیدروفلوئوریک است که به عنوان ماده اولیه برای بسیاری از ترکیبات شیمیایی آلی و معدنی استفاده می شود.

ایالات متحده تا اواسط دهه 1950 تولید کننده اصلی فلورسپار در جهان بود. در اواسط دهه 1970، صنعت معدن فلورسپار ایالات متحده به دلیل رقابت خارجی شروع به کاهش کرد.

تا سال 1982، اساساً تنها یک تولیدکننده آمریکایی باقی مانده بود، و آن شرکت استخراج معدن را در سال 1996 متوقف کرد.

مصرف ماده معدنی فلورین در ایالات متحده در اوایل دهه 1970 به اوج خود رسید، که همچنین دوره اوج تولید فولاد ایالات متحده بود.

از آن زمان، مصرف فلورسپار ایالات متحده به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.

سنگ

با این وجود، ایالات متحده واردات خود را از ترکیبات فلوئور پایین دستی، مانند، به ترتیب تناژ وارداتی، اسید هیدروفلوریک، فلوراید آلومینیوم و کرایولیت افزایش داده است.

این ترکیب عدم تولید ایالات متحده (تا همین اواخر) و مصرف زیاد، ایالات متحده را به کشور پیشرو واردکننده فلورسپار در تمام اشکال مختلف آن تبدیل کرده است.

تعداد کشورهای صادرکننده فلورسپات در دهه‌های اخیر به‌طور چشمگیری کاهش یافته است و در نتیجه، ایالات متحده برای تأمین نیازهای خود تنها به چند کشور وابسته شده است.

در سال 2013، ایالات متحده اکثر فلورسپار خود را از سه کشور وارد کرد که به ترتیب نزولی از مقدار وارداتی، مکزیک، چین و آفریقای جنوبی بودند.

از نظر زمین شناسی، در سیستم های آذرین، فلوئور یکی از تعدادی از عناصری است که «ناسازگار» هستند.

این عناصر ناسازگار در ماگمای باقی‌مانده متمرکز می‌شوند در حالی که سیلیکات‌های معمولی با صعود و سرد شدن ماگما متبلور می‌شوند که منجر به غلظت نسبتاً بالایی فلوئور در سنگ‌های آذرین تکامل‌یافته‌تر یا متمایزتر و در نهشته‌های گرمابی مرتبط با آن سنگ‌های آذرین تکامل‌یافته می‌شود.

در سنگ های رسوبی، بیشترین غلظت فلوئور در فسفریت ها یافت می شود، زیرا فلوئور جایگزین یون های هیدروکسیل در آپاتیت می شود که منجر به غلظت فلوئور معمولاً از 2 تا 4 درصد وزنی در فسفریت ها می شود.

به دلیل وجود فلوئور، تولید کنندگان کود فسفات می توانند یک محصول جانبی اسید فلوئوروسیلیک تولید کنند.

اکثر ذخایر استخراج شده برای فلوئور هیدروترمال هستند، با این حال، و شامل مواد معدنی فلوئور است که از آب گرم رسوب می کند.

آب نمک های ماگمایی و آب نمک از اعماق حوضه های رسوبی که دارای غلظت بالایی از فلوراید محلول هستند، سیال های معدنی برای انواع مختلف ذخایر فلورسپار هیدروترمال هستند.

دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.

نظرتان را ثبت نمایید.

شماره همراه شما منتشر نخواهد شد.